Degeneratieve myelopathie (DM)

Degeneratieve myelopathie (DM) is een progressieve neurologische aandoening van het ruggenmerg bij de hond, die zorgt voor verminderde beweeglijkheid bij de oudere hond.

Genetici denken dat DM verwant is aan Amyotrofische Laterale Sclerose (ALS) bij de mens. Het komt voor bij diverse rassen maar is het meest bekend van de Duitse Herder maar wordt ook beschreven bij de Dalmatische hond. Het percentage waarin het gen voorkomt bij de Dalmatische hond wordt in de literatuur beschreven als 2,2%.

Wat is degeneratieve myelopathie

Degeneratieve Myelopathie is een neurologische aandoening van het ruggenmerg. De eerste symptomen komen meestal vanaf de leeftijd van 8 jaar. Het kan snel verlopen (binnen 6 maanden) maar kan ook een trager beeld laten zien (meerdere jaren).

De genetische achtergrond ligt in een mutatie in het SOD1 gen en het al dan niet aanwezig zijn van een bepaald afwijkend allel.

DM vererft op autosomaal recessief. Autosomaal=niet geslachtsgebonden: het komt evenveel voor bij vrouwelijke als mannelijke dieren)'.

In de literatuur wordt soms ook gesproken over honden met 1 afwijkend gen die milde symptomen kunnen krijgen op latere leeftijd. Dit zou kunnen wijzen op een incomplete recessieve overerving.

Maar ook een hond met 2 afwijkende genen hoeft geen klinische (zichtbare) DM te krijgen, het percentage dieren met 2 afwijkende genen dat  daadwerkelijk DM krijgt is niet bekend.

Symptomen

Bij DM sterven de zenuwen in het ruggemerg af doordat de myeline die om de zenuwen ligt ter bescherming afgebroken wordt. De aansturing van de diverse spieren wordt daardoor onmogelijk: de hond wordt incontinent, kan niet meer goed lopen of is verlamd.

De eerste symptomen van DM zijn een slapper worden achterhand, coördinatieverlies in de achterste ledematen wat resulteert in waggelen, struiken of slepen met de achterpoten. Vaak beginnend aan een achterpoot, later aan beide achterpoten. Afslijtende nagels van de achterpoten kan een aanwijzing zijn. Ook kan het dier incontinent worden.

Het hele proces kan een paar maanden tot anderhalf jaar duren.

Later wordt ook de hersenschors aangetast waardoor vitale functies uit gaan vallen. Het dier heeft geen pijn, er is alleen functieverlies.

Vaak worden de symptomen afgedaan als veroudering en wordt het niet gezien als degeneratieve myelopathie.

Het ontstaan van symptomen is ook ras- en dierafhankelijk: een atletisch en goed bespierde hond zal minder snel klachten ontwikkelen dan een minder bespierde hond. Maar bij een hond waar meer eisen aan worden gesteld qua sport zullen klachten juist wel weer sneller opvallen.

Ook een aflopende ruglijn is minder gunstig en een dergelijke hond zal eerder klachten laten zien.

Diagnose

De diagnose van DM kan niet met 100% zekerheid worden gesteld bij het leven van de hond maar wordt gesteld door andere ziektes zoals een hernia, spondylose, tumor, cyste (met vocht gevulde holte), infecties of een hartaanval etc. uit te sluiten.

Het zijn ook geen hele specifieke klachten, ook de bovengenoemde andere ziektes kunnen soortgelijke klachten geven, zeker in het beginstadium.

En zeker ook niet iedere Dalmatische hond met dergelijke klachten heeft erfelijke degeneratieve myelopathie.

Kunnen echter bovengenoemde aandoeningen worden uitgesloten door onder andere het maken van een EMG, CT scan en/of MRI scan, dan blijft DM als waarschijnlijkheidsdiagnose over. De definitieve diagnose kan alleen gesteld worden door middel van autopsie, dus na het overlijden van de hond.

Therapie

Er is geen therapie die degeneratieve myelopathie geneest. Soms lukt het om het proces zelf wat te vertragen met vitamine B complex, transaminezuur en acetylcysteine. Ook is het van belang om de spieren te blijven trainen door met de hond te blijven bewegen. Voor sommige honden is een rolstoel ook een optie.